Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Κομματισμός.

Είμαι σίγουρος πως ξέρουμε όλοι για ποιο πράγμα μιλάω.
Κομματισμός, η μέθοδος προσπάθειας προσηλυτισμού της ανεξάρτητης μάζας από απεσταλμένους  κομμάτων, με κίνητρο να τους ακολουθήσουν προς "ένα καλύτερο αύριο" όπως λένε.
Πιστεύω πως όλοι το έχουμε βιώσει λίγο πολύ στο πετσί μας, μέσω της οικογένειας, από κάποιον στο δρόμο, ακόμα και στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Πιάνουν συνήθως άτομα "αθώα" και μη πολιτικοποιημένα (μικρών ηλικιών), που συνήθως δεν έχουν άποψη για τίποτα ακόμα, και αρχίζουν να εμβολιάζουν το εγκέφαλό τους με τις σχεδόν πάντα κλούβιες ιδεολογίες τους, κάνοντας τα να πιστέψουν ότι ακολουθώντας το κόμμα τους, θα πάνε μπροστά. Αρχίζουν να γλυκαίνονται από τα επιχειρήματά τους και βλέποντας μια κατεστραμμένη χώρα πίσω τους, αποφασίζουν να κάνουν τη λάθος κίνηση, δηλαδή να στηριχθούν πάνω στους κομματικούς, ή με άλλα λόγια τους καταστροφείς.
Έτσι, χωρίς να το καταλάβουν έχουν μπει στο τρυπάκι του συστήματος και αρχίζουν να δέχονται εντολές από ένα "μεγάλο κεφάλι" και λειτουργούν σαν οργανωμένα ρομπότ.
Μα πόσο λυπάμαι όταν βλέπω νέα παιδιά απ'την μια μέρα στην άλλη να μου έρχονται με τελείως αλλαγμένες ιδεολογίες, αλλαγμένες συνήθειες και αφοσίωση σε ένα πιστεύω, που ποτέ δεν απόκτησαν άποψη γι'αυτό.
Δεν λέω πως τα λόγια τους δεν είναι ελκυστικά και ελπιδοφόρα, αλλά καθίστε και σκεφτείτε. Πότε τα λόγια ενός πολιτικού πραγματοποιήθηκαν, όταν έκατσε στην Μεγάλη καρέκλα του? Θα σου πω εγώ αγαπητέ μου αναγνώστη. ΠΟΤΕ.
Πότε υπήρξε σωστή χρήση της δημοκρατίας σ'αυτή τη χώρα? Α, ναι καλά θυμάμαι. Στη δημιουργία της δημοκρατίας.
Λοιπόν, πιστεύω πως ακόμα δεν έχει υπάρξει και ούτε πρόκειται να υπάρξει κάποιος άνθρωπος ο οποίος να μπορεί να χειριστεί σωστά την εξουσία στα χέρια του.
Προσωπικά, δεν υποστηρίζω και ούτε πρόκειται να υποστηρίξω κανέναν. Δεν θα συμμετέχω σ'αυτήν την παράνοια.
Μην γίνεστε πρόβατα, αποκτήστε δική σας άποψη και διεκδικήστε μόνοι σας αυτά που ζητάτε. Αν θέλετε βοήθεια, ζητήστε την από το συνάνθρωπό σας, όχι από το σύστημα.
Η αυτοκυριαρχία του εαυτού μας είναι αυτό που μπορεί να μας σώσει.
Να είστε δυνατοί.

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Εδώ Ξεκινάμε.

Χαίρετε αγαπητοί αναγνώστες.
Νιώθοντας βαριά θλίψη προς τα άτομα που δημιουργούν Blogs χωρίς λόγο και σωστή χρήση, ή άτομα τα οποία ανοίγουν ένα blog με την παρέα τους με το κίνητρο "Έλα ρε μαλάκα να φτιάξουμε ένα blog να πούμε καμιά μαλακία να γίνουμε famous", κάνοντας κάθε αναγνώστη που πέφτει τυχαία πάνω τους να θέλει μετά να ξεράσει μύγες, έτσι και γω αποφάσισα να ανοίξω αυτήν εδώ τη σελίδα που βλέπετε σήμερα, μπας και προσφέρω καμιά αλλάγη σ'αυτό το κλίμα.
(Παρένθεση. Δεν είμαι εδώ με σκοπό να αντιγράψω κανέναν. Κάθε τι που αναφέρω είναι καθαρά προσωπικής μου άποψης και μόνο. Ναι, και εγώ μισώ αυτούς που αντιγράφουν κάθε τι που κάνεις για να αναδειχθούν.)
Σαν ξεκίνημα δεν ήθελα να ξεκινήσω το κράξιμο. Σκεφτόμουν για μια πιο ευχάριστη ανάρτηση καλωσορίσματος αλλά μπήκα στον πειρασμό, γνωρίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να με κάνει να σκάσω.
Μάλλον έκραξα αρκετά τελικά...

Σταματάω.
Λοιπόν, καλή μου αρχή, και επιστρέφω με νέα θέματα σύντομα.
Adios.